آن روز اگر چه تشنه بودی امّا...

 

      

 

سلام برخاک پاک و حرم سر به افلاک کشیده ات

 

سلام برجان تابناکت که دست مهربان محبوب ، پاکیزگی و روشنی اش بخشید

 

سلام بر خاک تو ای حسین ( ع ) که شفابخش و زندگی آفرین است

 

تربت تو چشم را روشنایی و بینایی می بخشد ،

 

شامه ها را میهمان بوی بهشت می کند و جان را از خاک به افلاک پیوند می زند

 

 

 

^{دریا به طلب از برهوت تو گذشت}

                                                ^{یک قافله نعره درسکوت تو گذشت}

    ^{آن روز اگر چه تشنه بودی امّا}

                                               ^{صد رشته قنات در قنوتت گذشت}

 

 

 

التماس دعا

 

 

حسين آئينه نور خدائی است ××× وجودش عين مصباح‌الهدايی است ...

       

                      

 

هفتاد و دو فصل سرخ عنوان می کرد

 

شوریده سری که شرح ایمان می کرد

 

با نای بریده نیز بر منبر نی

 

تفسیر خجسته ای ز قرآن می کرد

 

شهادت امام حسین ( ع ) تسلیت باد

 

 

                                         

                                السلام ای وادی کرببلا        

السلام ای سرزمین پر بلا

السلام ای جلوه گاه ذوالمنن

السلام ای کشته های بی کفن

 

          

 

 

                  حسين آئينه نور خدائی است               وجودش عين مصباح‌الهدايی است
             ^{اگر قرآن ناطق مرتضي بود                 حسين ايجاز آن در نينوا بود
             بخوان اجمال و تفضيل امامان              زخم يک جرعه زن با تشنه‌کامان
             گرين يک جرعه از جام حسين است       نصيبت نور آفاق و شين و عين است
             بنازم شور مرکب راندنش را                فراز نيزه قرآن خواندنش را
             عبورش را ز خط آتش و خون               حضورش را در اوج هفت گردون
             سپرافکندن شب را به پايش                 طلوع صبح را در چشمهايش
             غبار سم اسبش چون که خيزد                به مستی سرمه در چشم تو ريزد
             شهامت شرح قاموس حسين است            شجاعت آستان بوس حسين است}

                    

 

                     

 

 

            _{شب انديشه‌ام روز از حسين است}       

                      _{ني‌ام را دم به دم سوز از حسين است}

                                _{از آن ظلمت ستيزم همچون خورشيد}       

                                                 _{که روحم غيرت آموز از حسين است}

 

 

 

         

 

 یا حسین شهید

باز هم بارش باران ... غزل های دلم ...

 

 

 

       تاسوعا روز قمر بنی هاشم و علی اکبر تسلیت باد

 

فریاد می کشد اکبر که آب نیست

این آب دست دوزخیان است و خواب نیست

سیلی به مشک خالی شان مینواختند 

 گویی جوانمردی ای دیگر به کار نیست! 

 « یا علی اکبر »

 

 

جانم فدای نام زیبایت، ابوالفضل

         

                ابوالفضل قربان زخم چشم بینایت،

                         

                               گر من به جای علقمه بودم، زِ حسرت

                                           

                                             هر آن بخشکیدم برآن روزت ابوالفضل

 

                 

 

 

باز هم بارش باران غزل های دلم

باز هم دلشدگان وای دلم وای دلم

دل به دریا زدنش را به تما شا بشوید

آنکه طوفان زده بر ساحل دریای دلم

مشک بر دوش ره علقمه در پیش گرفت

وه چه زیبا شده بود حضرت سقای دلم

ناگهان ناله ای مجروح برامد که اخا

بنگر مادرت اینجاست ، زهرای دلم

و سراسیمه به دنبال صدا رفت حسین

رفت و برگشت ولی خم شده آقای دلم

خبری آمده از او خبری نیست دگر

و کسی داد زد ای وای عمو  وای دلم

با همین گریه نوشته میان روضه

علقمه آمده ام لیک با پای دلم

 

 

 

 

التماس دعا

 

آبروی حسین به کهکشان می ارزد ....

 

 

 

 

ماه خون ماه اشك ماه ماتم شد

بر دل فاطمه داغ عالم شد

فرا رسیدن ماه محرم را به عزادارن راستینش تسلیت عرض میكنم

 

 

 

            ســـلام مــن بــه مـحـرم ، مـحـرم گــــل زهــرا

                                                                      بـه لطـمه هـای ملائـک بـه مــاتـم گــل زهـرا

          سـلام مـن بـه مـحـرم بـه تشنـگی عـجـیـبـش

                                                                     بـه بـوی سیـب زمـینِ غـم و حـسین غریـبش

          سلام من بـه محـرم بـه غصـه و غــم مـهـدی

                                                                     به چشم کاسه ی خون وبه شال ماتم مـهـدی

         سـلام من بــه مـحـرم  بـه کـربـلا و جـلالــش

                                                                    به لحظه های پـرازحزن غرق درد و ملامش

        

                                   

 

         سـلام مـن بـه مـحـرم بـه حـال خستـه زیـنـب

                                                                    بـه بــی نـهــایــت داغ  دل شـکــستــه زیـنـب

        سلام من به محرم به دست ومشک ابوالفضل

                                                                    بـه نـا امیـدی سقـا بـه سـوز اشـک ابوالفضل

       سـلام مـن بـه مـحـرم بـه قــد و قـا مـت اکـبـر

                                                                    بـه کـام خـشک اذان گـوی زیـر نـیزه و خنجر

       سلام من به محرم به شور و حال عیانش

                                                                     سلام من به حسین و به اشک سینه زنانش

 

 

 

 

                   

آبروی حسین به کهکشان می ارزد

 یک موی حسین بر دو جهان می ارزد  

گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست   

گفتا که حسین بیش از آن می ارزد